مقدمه

پيشرفت تکنولوژي نساجي در چند سال گذشته به اندازه اي چشمگير و تغييرات مکانيکي آن بقدري متنوع بوده است که مي توان بجرأت آن را به عنوان دومين تحول بزرگ صنعتي در زمينه تکنولوژي و ماشين سازي نساجي به حساب آورد.

اگر اولين تحول بزرگ صنعت نساجي را در قرن نوزدهم با بکار افتادن چرخهاي اين صنعت توسط نيروي مکانيکي بدانيم ، به طور قطع دومين تحول بزرگ صنعت نساجي در اواسط قرن بيستم و با ارائه روش هاي جديد ريسندگي مانند توليد الياف فيلامنت، ريسندگي اوپن – اند و در بافندگي ماشينهاي بافندگي بدون ماکو و ماشينهاي بافندگي چند فازي انجام گرفته است.

دلائل تحولات صنعت نساجي بغير از مسائل اقتصادي و تکنيکي توليد به عوامل زير بستگي داشته است:

ازدياد سريع جمعيت در قرن نوزده و بيست سبب شده تا نياز به افزايش توليد کارخانجات نساجي و در نتيجه افزايش توليد ماشين آلات نساجي بيشتر شود.

پيشرفت سريع ساير صنايع و در نتيجه کمبود کارگر و بالا رفتن دستمزد در اين صنايع باعث شد که کارگران صنعت نساجي به صنايع ديگر روي آورند.

در اين مورد تنها راه حل عملي ، اتوماتيک کردن ماشينها براي کم کردن نياز به کارگر و بموازات آن افزايش توليد ماشين آلات بمنظور قادر ساختن کارخانجات توليدي به پرداخت دستمزد بيشتر بود.

بالا رفتن تمدن ماشيني ملتها و تحول روز افزون مد در زندگي عامه مردم سبب شد تا ميزان مصرف منسوجات سرانه افزايش يابد.

ماشينهاي بافندگي از زمان بوجود آمدن دستگاه بافندگي دستي تا ماشينهاي بافندگي اتوماتيک دوره تکميلي قابل ملاحظه اي را پشت سر نهاده است با اين وصف اگر مطالعه سطحي در اين مورد انجام گيرد ملاحظه مي شود که تکنيک کار ماشينهاي جديد به همان دستگاههاي بافندگي دستي شباهت دارد و با اختراع ماشينهاي بافندگي بدون ماکو تکامل جديدي در تکنيک بافندگي بوجود آمد و روشهاي بافندگي جديدي ارائه شد.

(((دانلود کنید)))